Years & Years - Y & Y (EP)

This electronic trio has, indeed and no kidding, something special to offer to the radio stations and the pop charts. It's not only about the stuck-on-repeat-and-addictive melodies. It's not only about Olly Alexander's powerful and soulful vocals. It's not only about the bands' 90's references. It's actually about having fun and recording dance music with an indie twist. That's why everyone loves Years & Υears - they can be both mainstream and hip.

Their EP, "Y & Y", is their first big step after their Kitsuné departure. They won the prestigious BBC Sound of 2015 in January and "King" became their first No 1 single in the UK a few days ago. So, they are, without a doubt, the next best thing right now.

The timing is perfect for their success. With Kiesza preparing the ground in the UK with her house influenced "Hideaway", tracks like "King", "Desire" and "Take Shelter" can shake the whole Europe and the summer festivals around the world, so that Years & Years can actually be pop's biggest act of 2015. Kudos.

AnArtCalled... 9/10

Lara Eidi Band - "Tell it like it is " EP

When I first checked Lara Eidi a few months ago, I fell in love with her cover on Nina Simone's "Be my husband". Her soft, jazzy, yet powerhouse vocals were the reason I decided to listen to her music and the covers she had made with her guest musicians and friends. I've been waiting for this EP since then and, actually, I think that this is only a small taste of what's to come out in the near future.

Although I strongly believed that these three tracks would have a folk/blues touch, as some other songs and covers she has recorded in the past, I realised that the bluesy guitars and some urban rhythm sections have given their part to piano-based melodies, strings and acoustic guitar chords. That's a nice and tasty turn as far as the production is concerned, while the songwriting remains strong and confident.

As I play the songs on repeat, it's obvious that Lara (the songwriter, not the singer) gets more and more experienced and the chorus parts of the songs are tight. From one to three, it's also obvious that when Lara (the vocalist, not the songwriter) lets herself improvise on the vocal parts, she sounds more secure than ever ("Tiny people").

"Tell it like it is" is a promising sample of the band's music and style, even though the big asset here, her voice, is not fully showcasing its power. Maybe it's because of the songs' more adult/acoustic pop and less jazz /blues orientation, which is a risk to be taken, of course, when it comes to music creation. I like that and I respect that; artistically, you need to support the songs. But when you have a strong band and a strong musical instrument in it -like this voice is-, you have to let it play the high notes like there's no tomorrow. Cause in these moments, when she hits those high notes, that's where the magic happens!

AnArtCalled... 7/10

Links:
www.facebook.com/TheLaraCollective 
www.soundcloud.com/laraeidi 
www.reverbnation.com/laraeidi
http://open.spotify.com/album/6qyxDIsjmvvCsmfusTWhF4

https://itunes.apple.com/us/album/tell-it-like-it-is-single/id898834706

Lara Eidi Band - "Tell it like it is " EP:
1. Forever Young
2. Tiny People
3. Lose my Mind

Credits:
All music and lyrics by Lara Eidi 
Mixed and Mastered by Giotis Paraskevaidis and Michalis Skarakis @On a Jam Studios 
Final Mastering Iraklis Vlachakis
Arranged and Orchestrated by Lara Eidi, Giotis Paraskevaidis 
Piano, Voice, Vocals, Acoustic Guitar: Lara Eidi 
Guitars, Beatbox Loops: Giotis Paraskevaidis 
Cello, Loops: Stavros Parginos 

Róisín Murphy μας έσκασες! new EP, 28 /5

Η μόνη είδηση που μας ξύπνησε από τον λήθαργο μας. Γιατί σαν την ποπ δεν έχει!

Η Ρόζα η ναζιάρα επιστρέφει (εκτός και αν ειναι πρωταπριλιάτικο) ! Ξέρω το ακούς χίλια χρόνια αλλα τωρα μας έδωκε ημερομηνία και tracklist, οπότε...

5 διασκευές Ιταλικών κομματιών και ένα φρέσκο δικό της, πάλι ιταλόφωνο.

Για πάρε μάτι...


1. Ancora Ancora Ancora (πρώτη εκτέλεση Mina)


2. Pensiero Stupendo (π.ε. Patty Bravo)


3. Acora Tu (π.ε. Lucio Battisti)



4. In Sintesi (οριχινάλ)

5. Non Credere (π.ε. Mina)


6. La Gatta (π.ε. Gino Paoli)

Αμέ!

Cyanna – The Undressed EP

Νταξ, έχω συνηθίσει να τους ακούω με βρωμιές, διαφορετικές κιθάρες και ηλεκτρονικά σφήνα (κυρίως στο πρώτο album). Τους έχω δει κι αλλιώς στα live, αλλά έχω συνηθίσει άλλες φόρμες ρε παιδί μου, άλλα τοπία. Ακόμα και στα πιο ραδιοφωνικά τους τύπου “Shine” υπάρχει το σιανέζικο μέσα, αυτό που τους κάνει συγκρότημα. Ε, αυτό βρίσκεται εδώ μεταλλαγμένο, εξιλεωμένο από αυτές τις φόρμες που ανέφερα, γδυμένο και αφημένο στο συναίσθημα.

Μου αρέσουν οι Cyanna, έτσι παιδικά, αντιμουσικά κι αντιδημοσιογραφικά. Τους θεωρώ καλό συγκρότημα, συγκροτημένο συγκρότημα. Κι ετυμολογικά να το πάρεις δηλαδή, με απασχολούν. Και μπορεί να δηλώνω sucker για σπουδαίες παραγωγές τύπου “End is near” (No 11 μου στη λίστα μου με τα καλύτερα album του 2010) και να σκαλώνω όταν ο ήχος είναι παραπάνω από τη μουσική, σκαλώνω εξίσου όμως και με μια καλή μελωδία (χωρίς να αδικώ το παρελθόν, θα καταλάβεις). Κι εδώ υπάρχει μπόλικη.

Τα τραγούδια είναι λειτουργικά στημένα. Υπάρχει κουπλέ που περιμένεις να σε οδηγήσει κάπου. Υπάρχει ρεφρέν που το ψιθυρίζεις, γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Υπάρχουν λόγια καρδιάς, ιστορίες μέσα τους και διάθεση για μουσικότητα. Στην ουσία είναι σαν να ακούς τα αγαπημένα σου και πιο σκοτεινά κομμάτια των τριών προηγούμενων δίσκων του group, πλήρως αποτοξινωμένα από την ταμπέλα του rock ή του industrial rock ή του post-punk και όλων των άλλων. Ε, αυτό είναι που με φτιάχνει τρελά εδώ, η αποτοξίνωση στον ήχο τους, έστω κι αν είναι ‘διάλειμμα’ το θέμα.

Αδέρφια, ξηγιέστε. Κι εγώ την αποδέχομαι μετά χαράς την ξήγα σας. Αναμονή για τις βρωμιές τώρα, ναι; Ναι.

p.s. 1: Προετοιμάζοντας το έδαφος για τον επόμενο δίσκο (με βρωμιές ξανά, για να μην ξεχνιόμαστε), το “The Undressed EP” κυκλοφορεί σε βινύλιο και μπορείς να το τσεπώσεις από το 6 D.O.G.S. στις 15 Μαρτίου στην παρουσίασή του. Και δεν δαγκώνει στα ευρώ, μην το σκεφτείς, πιο ακριβά θα σου ερχόταν σκέτη η μπύρα.

p.s. 2: Σκοτώστε με τώρα, αλλά το intro της κιθάρας στο “To love forever” (το καλύτερο track, σαφώς) μου φέρνει στο νου το “Everything burns” που έγραψε ο Ben Moody για την Anastacia πριν μερικά χρόνια. Καμία σχέση το κομμάτι, για το intro μιλάω μόνο, μην παρεξηγηθώ.

Σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/CyannaMercury
Official page: http://www.cyanna.gr