Το Αρκούδι
παράτησε ένα άλλο αρκούδι, γιατί δεν είχε αρκετές τρίχες πάνω του, ώστε να το
αγαπήσει πραγματικά. Στον κόσμο των αρκουδιών, αυτό ήταν, είναι και θα είναι
πάντα πολύ φυσιολογικό, μιας και καθορίζει τις εκκρίσεις τεστοστερόνης στο
ανδρικό σώμα. Το Αρκούδι δεν κοιμάται καλά μετά από αυτό.
Το Αρκούδι
έφτιαχνε μουσική, αλλά δεν το είχε πάρει ποτέ στα σοβαρά. Μέχρι που σκέφτηκα να
το πάρει στα σοβαρά. Κι ονόμασε τον μουσικό εαυτό του “Αρκούδι”, για να μην
μπερδεύεται. Την ομάδα ακολούθησαν κι άλλα τρία, διόλου άτριχα αρκούδια.
Το Αρκούδι
ξέρει πολύ καλά να γράφει ιστορίες για καρδιές που μπορούν να σπάσουν στην
επαφή τους με το εκάστοτε συναίσθημα. Ξέρει να γράφει για τη μοναξιά του και
την ανάγκη του για αγάπη με τέτοιο τρόπο, που κάθε δονκιχωτική προσπάθεια να το
παίξει ανεξάρτητος και μάγκας, έχει ως αποτέλεσμα να τρώει τα μούτρα του με τον
πιο θριαμβευτικό τρόπο, μιας και δεν έχει για τι πράγμα να γράψει.
Το Αρκούδι
έχει γράψει πολλά τραγούδια πλέον. Έχει καλύψει με μαεστρία όλα τα συναισθήματα
που μπορεί κάποιος να βιώσει μέσα σε μια σχέση, αλλά κι έξω από αυτήν, σύμφωνα
πάντα με τις προσωπικές του εμπειρίες. Δυστυχώς για την ψυχοσύνθεσή του,
συνεχίζει να μην κοιμάται καλά, καθώς καταλαβαίνει ότι αρχίζει να γεννάει
καινούργια συναισθήματα με τον καιρό...
No 16:
Santigold - Master Of My Make-Believe
No 17: Grace
Potter & The Nocturnals - The Lion The Beast The Beat
No 18: Emeli
Sande - Our Version Of Events
No 19: Ellie Goulding - Halcyon
No 20: Jens
Lekman - I Know What Love Isn't
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου