Δεν γνωρίζω τίποτα για την Signe, πέρα από το γεγονός ότι είναι μικρή, γύρω στα 29, έχει μόλις έναν ολοκληρωμένο δίσκο στο ενεργητικό της με το όνομά της (κλισέ, I know) που δεν έχω ακούσει, θυμίζει Laura Marling αλλά στο πιο Indie και λιγότερο folk (κάτι προδίδουν οι κιθάρες για αυτό), ενώ κυκλοφόρησε μόλις ένα EP με τίτλο “Baggage”, περιλαμβάνοντας 6 κομμάτια-διασκευές σε classics των Portishead, PJ Harvey, Michael Jackson, David Bowie, Jimmie Davis (από το 1940, σωστά) και των τοπικών Ολλανδών συμπατριωτών της, The Woodwards. Το αποτέλεσμα της ακρόασης; Θαύμα!
Η φωνή της Signe είναι τόσο βαθιά και συγκινητική, που σκορπάει στον αέρα συναισθήματα. Παίρνει τα αγαπημένα της κομμάτια και τα κάνει τόσο δικά της, που νομίζω πως (σκοτώστε με) κάποια μου αρέσουν εξίσου με τα original. Άκου και μέθα με το “Glory Box” για να καταλάβεις τι εννοώ και παραδέξου πως το “Down by the water” είναι επική σύνθεση, πράγμα που πάντα γνώριζες, αλλά τώρα αναδεικνύεται και ανάγεται ως τέτοια, μέσα από το στόμα μιας κοκκινομάλλας Ολλανδής. Θαύμα σου λέγω, θαύμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου