Όλα δείχνουν ότι το Nine θα είναι το νέο Chicago, ό, τι κι αν σημαίνει αυτό. Ψυχαγωγικό στη διαπασών, καλαίσθητο από τη γέννησή του και αβανταδόρικο από το πρώτο, ασπρόμαυρο καρέ. Μπορεί να πάρει μερικά Oscar παραμάσχαλα (όχι αυτό της καλύτερης ταινίας, μιας και είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι φέτος θα κυριαρχήσει το Avatar και το Up In The Air), μπορεί να αναστήσει καριέρες (βλέπε Sophia Loren και Kate Hudson), μπορεί ακόμα και να αλλάξει κοσμοθεωρία σε όλους όσοι πιστεύουν ότι η Fergie είναι μια καλλίφωνη καγκουρογκόμενα και τίποτα παραπάνω. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει το νέο κομψοτέχνημα του Rob Marshall είναι να βγει από τη σκιά του Cabaret, που χρόνια προσπαθεί να ξεπεραστεί αλλά πάντα καταλήγει να είναι στην πρώτη και γόνιμη γραμμή του είδους. Αυτό βέβαια δεν πειράζει, μιας και το musical δεν πρέπει να χαθεί. Αν για κάποιο λόγο σε τραβάει η μουσική, ο χορός, η στυλιζαρισμένη φωτογραφία, τα σωστά κάδρα και οι έξοχες ερμηνείες από όλους ανεξαιρέτως (υποκειμενικό: η Nicole περνάει λίγο αδιάφορη), δες το πριν κατέβει από τις αίθουσες. Αν πάλι είσαι από δαύτους που σνομπάρουν το musical και το βαριούνται μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματος τους, κάνε log in στην μαύρη λίστα του blog – είσαι και επίσημα ιερόσυλος.
P.S. Μπορείς να βάλεις από τώρα τη Marion Cotillard στα φαβορί των Oscar για τον Α’ Γυναικείο Ρόλο. Δεν υπάρχει... (κι όμως υπάρχει).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου