
Κάποιοι που περιμένουν πολλά από την ελληνική, αγγλόφωνη σκηνή έγραψαν: “Η καλύτερη φωνή της Ευρώπης είναι από την Ελλάδα”. Κάποιοι άλλοι βιάστηκαν να την αποκαλέσουν απλά και μόνο τραγουδίστρια των Sugah Galore, χωρίς να υπολογίζουν ότι μπορεί και μόνη της. Κάποιοι επηρεάστηκαν από την επιτυχία της Amy και όλο αυτό το ρεύμα που έφερε παραμάσχαλα με το “Back To Black”, προβαίνοντας στις ανάλογες συγκρίσεις και μια μικρότερη ομάδα ανθρώπων είπε πως φτάνει μέχρι και στο σημείο να την μιμείται. Η αλήθεια έχουμε μάθει πως ποτέ δεν βρίσκεται στην μια όψη του νομίσματος, ιδιαίτερα όταν το νόμισμα αυτό έχει πολλαπλές πλευρές που εναλλάσσονται χωρίς να τις πάρεις πρέφα. Η Sugahspank είναι αυτό που η Ελλάδα ποτέ δεν θα πίστευε ότι έχει στα χέρια της – μια εκρηκτική soulwoman, η οποία μπορεί με ευχέρεια να ραπάρει, να τραγουδήσει, να κάνει funk ως ένα λιγότερο rock και edgy alter ego της Nikka Costa, να περπατάει ξυπόλητη στη σκηνή και να παροτρύνει “Kill the bitch u got in ya”. Η παραγωγή του δίσκου στήθηκε σε ένα laptop και τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν με ένα μικρόφωνο των 15 ευρώ, κάτι που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερο θαυμασμό για το επίπεδο του ήχου και των ενορχηστρώσεων. Οι μπασογραμμές και τα τύμπανα πείθουν πως είναι εισαγωγής, ενώ τα λόγια στάζουν ανικανοποίητες ορμόνες, ωμή αλήθεια και ψημένη θηλυκότητα. Δεν είναι ο δίσκος της χρονιάς για αυτούς που κρίνουν αντικειμενικά (όσο μπορεί να γίνει αυτό, τη γνώμη μας λέμε). Είναι όμως επίτευγμα για τα ελληνικά δεδομένα και προσωπικός θρίαμβος που δεν απαρνείται την ηλικία της και την… πρωινή της δουλειά. Miss Sugahspank, τα σέβη μου!
2 σχόλια:
Finally...
Αν και τωρα που την εκανε θεμα και το 1ο Θεμα την βλεπω να το παιζει Μονικα.
Τουλαχιστον στις εμφανισεις της Sugah δεν θα κοιμομαστε!!!
eisai blakas. H synavlia htan ews kai sygkinhtikh... pouf
Δημοσίευση σχολίου