Έλα τώρα, παραδέξου το. Δεν έχεις ακούσει και πολλά από αυτούς.
Ναι, το “What Else Is There” το έχεις λιώσει αλλά κατά τα άλλα τι σε νοιάζει εσένα άλλο ένα βόρειο (Νορβηγικό) αρτ-ηλεκτρο γκρουπ;
Καλά άμα δεν σε νοιάζει σταμάτα να διαβάζεις.
Εγώ σου λέω πως ο δίσκος είναι και αυτός καλός(συνεχίζει το 2009 να με σπάει τα νεύρα) αν και περισσότερο up beat από το “Melody A.M” του 2001 και ελαφρώς πιο χαλαρό από το “The Understanding” του 2005.
Αυτό που με τρέλαινε στους Royksopp είναι η μαυρίλα που έμοιαζε να τυλίγει τα πάντα και πλέον μου φέρνει στο μυαλό το φιλμ “Let the Right One In” (όχι τυχαία σουηδικής σφραγίδας) που βγαίνει στις Ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη-έχουμε μιλήσει παλιότερα για αυτό.
Κρύο και μουντή ατμόσφαιρα.
Τώρα μια mid-tempo χαρά ατελείωτη.
Όχι πως δεν υπάρχουν οι ανατριχίλες αλλά σε μικρό βαθμό.
Εδώ έχουμε κυρίως κομμάτια για μπαράκια. Ναι ναι. Σχεδόν ραδιοφωνικές επιτυχίες. Το ντουέτο έχει δηλώσει την παράνοια του παλιότερα και λέει πως θέλει να κάνει και χορευτικά αλλά και πραγματικά αργές και ήσυχες συνθέσεις.
Γιατί όχι;
Στο "Junior" φέρνουν την Robyn στο "The Girl and the Robot", την Lykke Li στο “Miss it so much” και την γνώριμη πια Karin Dreijer-Andersson(έχει ήδη σόλο άλμπουμ με το όνομα Fever Ray) των The Knife, σε δυο από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου “This must Be it” και “Tricky Tricky”. Ανακηρύσσω βέβαια ως καλύτερη σύνθεση το “Vision One” την ναυαρχίδα στα uplifted tracks.
Το πρώτο single είναι το “Happy Up here” και απορώ πως γίνεται να θυμίζουν τόσο Chemical Brothers στα τελευταία τους, Bent, Ratatat και λίγο τον κύριο Ulrich.
Όλα αυτά τα βρίσκω πολύ ωραία και εύγευστα αλλά θα περιμένω το “Senior”, ένα δεύτερο περισσότερο ambient album που θα κυκλοφορήσουν μέσα στη χρόνια στον αντίποδα του σχεδόν νεανικού “Junior”.
Αν σου αρεσει η χορευτικη synth pop αυτός είναι ο δισκος σου και εδώ θα τον απολαυσεις.
Κυκλοφορεί στις 23 Μαρτίου
Ναι, το “What Else Is There” το έχεις λιώσει αλλά κατά τα άλλα τι σε νοιάζει εσένα άλλο ένα βόρειο (Νορβηγικό) αρτ-ηλεκτρο γκρουπ;
Καλά άμα δεν σε νοιάζει σταμάτα να διαβάζεις.
Εγώ σου λέω πως ο δίσκος είναι και αυτός καλός(συνεχίζει το 2009 να με σπάει τα νεύρα) αν και περισσότερο up beat από το “Melody A.M” του 2001 και ελαφρώς πιο χαλαρό από το “The Understanding” του 2005.
Αυτό που με τρέλαινε στους Royksopp είναι η μαυρίλα που έμοιαζε να τυλίγει τα πάντα και πλέον μου φέρνει στο μυαλό το φιλμ “Let the Right One In” (όχι τυχαία σουηδικής σφραγίδας) που βγαίνει στις Ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη-έχουμε μιλήσει παλιότερα για αυτό.
Κρύο και μουντή ατμόσφαιρα.
Τώρα μια mid-tempo χαρά ατελείωτη.
Όχι πως δεν υπάρχουν οι ανατριχίλες αλλά σε μικρό βαθμό.
Εδώ έχουμε κυρίως κομμάτια για μπαράκια. Ναι ναι. Σχεδόν ραδιοφωνικές επιτυχίες. Το ντουέτο έχει δηλώσει την παράνοια του παλιότερα και λέει πως θέλει να κάνει και χορευτικά αλλά και πραγματικά αργές και ήσυχες συνθέσεις.
Γιατί όχι;
Στο "Junior" φέρνουν την Robyn στο "The Girl and the Robot", την Lykke Li στο “Miss it so much” και την γνώριμη πια Karin Dreijer-Andersson(έχει ήδη σόλο άλμπουμ με το όνομα Fever Ray) των The Knife, σε δυο από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου “This must Be it” και “Tricky Tricky”. Ανακηρύσσω βέβαια ως καλύτερη σύνθεση το “Vision One” την ναυαρχίδα στα uplifted tracks.
Το πρώτο single είναι το “Happy Up here” και απορώ πως γίνεται να θυμίζουν τόσο Chemical Brothers στα τελευταία τους, Bent, Ratatat και λίγο τον κύριο Ulrich.
Όλα αυτά τα βρίσκω πολύ ωραία και εύγευστα αλλά θα περιμένω το “Senior”, ένα δεύτερο περισσότερο ambient album που θα κυκλοφορήσουν μέσα στη χρόνια στον αντίποδα του σχεδόν νεανικού “Junior”.
Αν σου αρεσει η χορευτικη synth pop αυτός είναι ο δισκος σου και εδώ θα τον απολαυσεις.
Κυκλοφορεί στις 23 Μαρτίου
2 σχόλια:
Μια χαρά τα λέτε, senior.
egw proswpika tous paw polu..vriskw arketa endiaferon ton ''hxo'' tous..einai ligo ''dark'' alla oso prepei.sumfwnw se ola mazi sou.to ''this must be it'' to exw erwteytei
Δημοσίευση σχολίου