Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Milk


Βάζω στην άκρη τις 8 υποψηφιότητες για Oscar, μιας και δεν είναι αποτέλεσμα αντικειμενικής κρίσης αλλά casting και ενός σκηνοθέτη που προσπαθούν απεγνωσμένα να εξυψώσουν με κάθε mainstream ταινία που κάνει (2 στη συνολική του καριέρα, φαντάσου). Βάζω στην άκρη το περιεχόμενο της ταινίας που από friendly gay κατέληξε να είναι gay anthem και παραβλέπω το γεγονός ότι ο Josh Brolin είναι μακράν το highlight του Milk. Τι είναι αυτό τελικά που κεντρίζει τόσο πολύ το ενδιαφέρον του μέσου κινηματογραφόφιλου; Εγώ έψαξα βαθιά μέσα μου (???) και διαπίστωσα ότι το clue της ταινίας είναι η απλότητά της. Δεν χρησιμοποιεί την επίκληση στο συναίσθημα (εκτός από το φινάλε, αλλά who cares?), δεν βάζει τους ηθοποιούς της να γίνουν καρικατούρες και στηρίζεται στην σκηνοθετική λεπτομέρεια ενός Gus Van Sant που φτιάχνει κάθε σκηνή σαν να είναι βγαλμένη από προσωπική εμπειρία. Ο Sean Penn είναι καλός (και πότε δεν ήταν;), οι υπόλοιποι στέκονται δίπλα του καλύτερα από όσο θα περίμενε κανείς και η Castro Street μένει στην ιστορία ως ο δρόμος της επανάστασης (κοίτα να δεις τι καταφέρνει η μεγάλη οθόνη!). Δείτε την ταινία, μην είστε προκατειλημμένοι με τον οποιοδήποτε τρόπο και περιμένετε άλλα 10 χρόνια για να ακούσετε το όνομά του Αμερικανού σκηνοθέτη να είναι υποψήφιο για Oscar, Golden Globe και τα λοιπά...

p.s. Το ελληνικό tagline της ταινίας είναι ότι πιο σαχλό θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί (“Ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα”).

2 σχόλια:

basilis είπε...

me vriskoun sumfwno osa les, alla vre akadhmia, oxi k gia ypopshfiotht kaluterhs tainias...sunelthete ligaki...oso gia ton ellhniko titlo, ti na pw..matwnoun t autia mou

basilis είπε...

skefthka enan kautero titlo
''to gala vafthke roz'' :)

Αντί απολογισμού…

Η αλήθεια είναι πως ασχοληθήκαμε με την μουσική έως και αποκλειστικά την χρονιά που πέρασε. Το πιθανότερο είναι να κάνουμε το ίδιο και την επόμενη με την περισσή πάντα, ασυνέπεια που μας διακρίνει. Δηλαδή όποτε μας κάτσει κάτι υπέροχο η απαίσιο –την ίδια ένταση συναισθημάτων προκαλούν άλλωστε. Έχουμε αφήσει ολίγον στην άκρη τα υπόλοιπα. Αν δεις την αρχή του μπλογκ, αφορούσε και φιλμς και εκθέσεις και φεστιβάλ. Αλλά ακόμα και ένα απλό μπλογκ θέλει την αφοσίωση και τον χρόνο του…την φροντίδα του εν τέλει.

Εύχομαι απλά αυτό τον χρόνο να είναι όλα πιο ήρεμα και εμείς να κάνουμε αυτό που αγαπάμε συχνότερα και εντιμότερα.

attention...

Oι ιδιοκτήτες/διαχειριστές του blog (pharmartistic, Nikolas) δεν φέρουν ουδεμία ευθύνη για τα περιεχόμενα οποιασδήποτε εκ των εξωτερικών συνδέσεων (links) που εμφανίζονται σε οποιοδήποτε μέρος του blog.

Επιπλέον ο ιδιοκτήτης/διαχειριστής του παρόντος blog δεν φέρει ουδεμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχόλιων (comments) που αναρτούν οι επισκέπτες του blog (είτε ανώνυμα είτε ψευδώνυμα είτε επώνυμα) στα posts (αναρτήσεις) του blog. Παρ' όλα αυτά, ο ιδιοκτήτης / διαχειριστής του παρόντος blog διατηρεί πάντα το δικαίωμα να διαγράψει κατά την δική του κρίση και χωρίς προειδοποίηση ή/και αιτιολόγηση ή άλλου είδους πρότερη ή ύστερη ενημέρωση οποιοδήποτε σχόλιο επισκέπτη οποιαδήποτε στιγμή.

Όλες οι ηχογραφήσεις σε μορφή αρχείων ήχου mp3 ή άλλων format που εμφανίζονται κατά καιρούς για download στο παρόν blog προσφέρονται για περιορισμένο διάστημα και αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς / πληροφοριακούς σκοπούς.

Τα πνευματικά δικαιώματα αυτών των ηχογραφήσεων ανήκουν σε κάθε περίπτωση στους εκάστοτε καλλιτέχνες ή/και τις αντιστοιχες εταιρείες ή/και τους αντιπροσώπους αυτών.

Εαν είστε κάτοχος ή αντιπρόσωπος του κατόχου των πνευματικών δικαιώματων κάποιας εκ των ηχογραφήσεων και επιθυμείτε την απομάκρυνση της από το blog ειδοποιήστε μας και θα αφαιρεθεί άμεσα.

All mp3 files are hosted here for a limited amount of time and only for informational purposes. Please support the artists & bands, especially those on independent labels. If you own the rights of any recording appearing on this blog and want it removed, please let us know via e-mail and we will remove it immediately.