Ένας καλός δίσκος το μήνα θα ήταν αρκετός.
Να τον αγοράσεις(ή κατεβάσεις εννοείται), να τον νταντέψεις, να ανοίξεις, ευλαβικά να τον βάλεις στο player, να καθίσεις αναπαυτικά στην πολυθρονάρα σου και να ακούς μέχρι να δεις που το πάει ο “πελάτης” και τι θέλει από την ζωή σου ο καλλιτέχνης.
Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι και οι κυκλοφορίες είναι τέτοιου όγκου που θες χρόνο και διάθεση αρκετή όχι για να ξεχωρίσεις αλλά απλά και μόνο να ακούσεις, κάτι καλό. Για αυτό και υπάρχουμε εμείς εδώ. Για να γίνουν όλα πιο εύκολα.
Οι δυο πρώτοι μήνες του 2009 απέδειξαν τα παραπάνω. Άλμπουμ εκπληκτικά κυκλοφόρησαν και εμείς δεν ξέραμε τι να πρωτογράψουμε.
Ετσι καταλήγουμε να γράφουμε στις 17 Φεβρουάριου για μια δουλειά που κυκλοφόρησε στις 27 /01! Tonight: Franz Ferdinand από το συγκρότημα που έβαλε την mainstream Ευρώπη στο ρυθμό.
Πέντε χρόνια πριν με το ομώνυμο άλμπουμ και το πρώτο hit τους “Take me out” ξεκινούν την νέο-60s μανία και το dance-rock revival. Καθολική αποδοχή από τύπο και κοινό. Σχεδόν δυο χρόνια μετά στα τέλη του 2005, έρχεται το δεύτερο άλμπουμ που στομώνει την παραγωγή και κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λιγάκι βαρετό, αλλά βγάζει μια μαζική επιτυχία όπως το “Do You Want To” και χτυπάει Νο1 στην Βρετανία. Είμαστε ήδη στη φάση όπου ο μουσικός τύπος χρησιμοποιεί όλο και πιο έντονα χαρακτηρισμούς όπως “electric dance music” και “kraut-disco” που οδηγούν τελικά στην άνθηση του electro rock τα τελευταία χρόνια.
Στον τελευταίο τους δίσκο λοιπόν, φέτος, οι FF αποφασίζουν να βάλουν τα συνθεσάιζερ και την καθαρή παραγωγή στο παιχνίδι. Αποτινάσσουν την βρωμιά του πανκ ήχου και μας δίνουν ένα άλμπουμ ανανεωτικό για αυτούς και ξεσηκωτικο για εμάς.
Άνοιγμα με “Ulysses”, πρώτο single, ήδη μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία. Ακολουθούν ασύγκριτα riffs, έξυπνα τοποθετημένα πλήκτρα, μπροστά ή πίσω από τις κιθάρες και μια drum-section επηρεασμένη, σύμφωνα με το γκρουπ, από την Αφρικάνικη μουσική.
Εγώ έχω να πω ότι το Tonight (το οποίο κυκλοφορεί στην Ευρώπη και σε ειδική έκδοση με ένα bonus disc το “Blood” με dub εκτελέσεις κάποιων κομματιών και μπορείς να τα βρεις εδώ) έχει μόνο μια αδύναμη στιγμή το “Dream Again” που βρίσκεται στην προτελευταία θέση άρα είναι σαν να μην το άκουσες. Προχώρα καλύτερα στο τελευταίο κομμάτι που είναι ιδιαίτερο.
Προσωπικές επιλογές από τα προηγούμενα δέκα χορευτικά διαμάντια;
Αν και είναι δύσκολο θα έλεγα το Doorsιζον “Send Him Away”, το φτιαγμένο για πίστες "Turn It On", το "Twilight Omens", το "What She Came For" με το δυνατό σολο-τσιτα-τα-γκαζια φινάλε, το "Can't Stop Feeling" και αν δεν με σταματήσει κάποιος θα πω όλα τα κομμάτια.
Ρεζουμέ;
Δεν περίμενα τόσο καλό δίσκο από τους FF. Συγκεκριμένα ήμουν σίγουρος ότι θα κοιμόμουν. Όπως στη Μόνικα (την έχω καταθαψει την κακομοίρα). Αλλά ευτυχώς διαψεύσθηκα. Ο κύριος Καπράνος δεν τραγουδά τυχαία “I’ll find a new way, baby”.
Βαλε τέρμα το "No You Girls" και χόρεψε τραγουδώντας “Oh no, you girls'll never know
No you girls never know
How you make a boy feel
How you make a boy feel
How you make a boy” .
Γιατί; Το Closer του Ne-Yo που χτυπιόσουνα καλύτερο ήταν;
Να τον αγοράσεις(ή κατεβάσεις εννοείται), να τον νταντέψεις, να ανοίξεις, ευλαβικά να τον βάλεις στο player, να καθίσεις αναπαυτικά στην πολυθρονάρα σου και να ακούς μέχρι να δεις που το πάει ο “πελάτης” και τι θέλει από την ζωή σου ο καλλιτέχνης.
Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι και οι κυκλοφορίες είναι τέτοιου όγκου που θες χρόνο και διάθεση αρκετή όχι για να ξεχωρίσεις αλλά απλά και μόνο να ακούσεις, κάτι καλό. Για αυτό και υπάρχουμε εμείς εδώ. Για να γίνουν όλα πιο εύκολα.
Οι δυο πρώτοι μήνες του 2009 απέδειξαν τα παραπάνω. Άλμπουμ εκπληκτικά κυκλοφόρησαν και εμείς δεν ξέραμε τι να πρωτογράψουμε.
Ετσι καταλήγουμε να γράφουμε στις 17 Φεβρουάριου για μια δουλειά που κυκλοφόρησε στις 27 /01! Tonight: Franz Ferdinand από το συγκρότημα που έβαλε την mainstream Ευρώπη στο ρυθμό.
Πέντε χρόνια πριν με το ομώνυμο άλμπουμ και το πρώτο hit τους “Take me out” ξεκινούν την νέο-60s μανία και το dance-rock revival. Καθολική αποδοχή από τύπο και κοινό. Σχεδόν δυο χρόνια μετά στα τέλη του 2005, έρχεται το δεύτερο άλμπουμ που στομώνει την παραγωγή και κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λιγάκι βαρετό, αλλά βγάζει μια μαζική επιτυχία όπως το “Do You Want To” και χτυπάει Νο1 στην Βρετανία. Είμαστε ήδη στη φάση όπου ο μουσικός τύπος χρησιμοποιεί όλο και πιο έντονα χαρακτηρισμούς όπως “electric dance music” και “kraut-disco” που οδηγούν τελικά στην άνθηση του electro rock τα τελευταία χρόνια.
Στον τελευταίο τους δίσκο λοιπόν, φέτος, οι FF αποφασίζουν να βάλουν τα συνθεσάιζερ και την καθαρή παραγωγή στο παιχνίδι. Αποτινάσσουν την βρωμιά του πανκ ήχου και μας δίνουν ένα άλμπουμ ανανεωτικό για αυτούς και ξεσηκωτικο για εμάς.
Άνοιγμα με “Ulysses”, πρώτο single, ήδη μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία. Ακολουθούν ασύγκριτα riffs, έξυπνα τοποθετημένα πλήκτρα, μπροστά ή πίσω από τις κιθάρες και μια drum-section επηρεασμένη, σύμφωνα με το γκρουπ, από την Αφρικάνικη μουσική.
Εγώ έχω να πω ότι το Tonight (το οποίο κυκλοφορεί στην Ευρώπη και σε ειδική έκδοση με ένα bonus disc το “Blood” με dub εκτελέσεις κάποιων κομματιών και μπορείς να τα βρεις εδώ) έχει μόνο μια αδύναμη στιγμή το “Dream Again” που βρίσκεται στην προτελευταία θέση άρα είναι σαν να μην το άκουσες. Προχώρα καλύτερα στο τελευταίο κομμάτι που είναι ιδιαίτερο.
Προσωπικές επιλογές από τα προηγούμενα δέκα χορευτικά διαμάντια;
Αν και είναι δύσκολο θα έλεγα το Doorsιζον “Send Him Away”, το φτιαγμένο για πίστες "Turn It On", το "Twilight Omens", το "What She Came For" με το δυνατό σολο-τσιτα-τα-γκαζια φινάλε, το "Can't Stop Feeling" και αν δεν με σταματήσει κάποιος θα πω όλα τα κομμάτια.
Ρεζουμέ;
Δεν περίμενα τόσο καλό δίσκο από τους FF. Συγκεκριμένα ήμουν σίγουρος ότι θα κοιμόμουν. Όπως στη Μόνικα (την έχω καταθαψει την κακομοίρα). Αλλά ευτυχώς διαψεύσθηκα. Ο κύριος Καπράνος δεν τραγουδά τυχαία “I’ll find a new way, baby”.
Βαλε τέρμα το "No You Girls" και χόρεψε τραγουδώντας “Oh no, you girls'll never know
No you girls never know
How you make a boy feel
How you make a boy feel
How you make a boy” .
Γιατί; Το Closer του Ne-Yo που χτυπιόσουνα καλύτερο ήταν;
Αν σου αρέσει πάρε τηλέφωνο να σε βγάλω για χορό απόψε!
1 σχόλιο:
χαίρομαι που σου άρεσε,περιμένω να δω τι θα γράψετε για τους γιου του
Δημοσίευση σχολίου