Όταν είχα
ακούσει για πρώτη φορά το “Night falls over Kortedala” το 2007, ήμουν φαντάρος και ζούσα το δράμα μου. Και ξάφνου, όλα άρχισαν
να κυλούν ρολόι. Ο Jens σου λέγω λειτουργεί σαν
το Mesulid, κάνει για όλα.
Έχεις πονοκέφαλο; Έχεις πυρετό; Σου πονάει το δοντάκι; Αιμορροΐδες, ραγάδες;
Μύκητες στα πόδια; Βάλε μια φορά τη μέρα το “I know what love isn’t” κι όλα θα πάνε καλά.
O Lekman δεν παίζει παπάδες. Δεν
έχει να σε τρατάρει δύσκολα πράγματα. Δεν το παίζει εναλλακτικός, αλλά σε καμία
περίπτωση δεν φτιάχνει μουσική για όλα τα γούστα. Γράφει υπέροχες μελωδίες με
μια κιθάρα, κρεμάει πάνω της σαξόφωνα, έγχορδα και percussion, φαλτσάρει χαριτωμένα και σου δίνει την
εντύπωση πως ηχογραφεί πάντα το επόμενο πρωί της τελευταίας πανσελήνου του καλοκαιριού
κάπου στο Σούνιο. Γιατί αυτό που ακούς δεν είναι Made In Sweden, όσο και να το
παιδεύεις.
Ιδανικό για
το πιο ηλιόλουστο κυριακάτικο πρωινό, που έχεις πει στο φίλο ή στη φίλη να σου
κουβαληθεί για καφέ και δεν θες βαριά σεκλέτια. Άκου με, είναι ταμάμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου