Με λένε pharmartistic, τα βράδια
που φοράω την κάπα του μασκοφόρου μουσικογραφιά.
Τούτα εδώ είναι τα αγαπημένα μου για
εφέτος για την Blogovision.
Καλή μας συνέχεια. Τίποτα άλλο.
20.Killers - Battle Born Μη με κοιτας Μαρία, στα μάτια με
απορία. Η αγάπη δεν χάνεται. Ούτε για τους Killers, ούτε για τα 80s. Stadium
rock με τρείς απλές κινήσεις: απλή σύνθεση, υποδειγματική παραγωγή και εθιστικά
φωνητικά.
19.Skunk
Anansie - Black Traffic Πάμε σαν άλλοτε. Τους πετυχαίνεις στην εκπνοή της
χρονιάς γιατί δεν πήρες καν χαμπάρι ότι κυκλοφόρησαν μήνες πριν. Δικιά τους
εταιρεία και προώθηση για το πέος. Παρόλα ταύτα βαράνε όπως πρέπει και η Skin
ερμηνεύει με νεύρα.
18.Ren Harvieu - Through the Night Δεν είναι απλά άλλη μια
νοσταλγος της σειράς (οχι αυτής με τα ζόμπι, του σωρού εννοώ). Που και να ηταν,
αν είχε καλο άλμπουμ γιατί να την σνομπαρεις; Αυτή η μικρή όμως βουτάει την
τζαζ, τον Μπέρτ Μπάκαρα και τον Γουέλερ, και τους ξαναφέρνει στα ταλαιπωρημένα
απο την παραμόρφωση αυτιά μου.
17.The Black Keys - El Camino Θα θελες να μπει πολύ πιο ψηλά
άλλα σε χαλάει που πίσω από αυτό το δεν-μπορώ-να-σταματήσω-να-κουνιέμαι
δημιούργημα, κρύβεται ένας παραγωγός καταλύτης. Μήπως χωρίς τον Μάους όλα θα
ήταν απλά μέτρια;
16.Miike
Snow - Happy to You Πες ότι θες! Αυτοί οι κύριοι θα κάνουν ποπ με μαεστρία και συνθέσεις ζηλευτές
χωρίς να προσβάλουν την νοημοσύνη σου ούτε στιγμή. Τους αγάπησα ακόμα και αν
πάτησα το skip κάποιες φορές.
15.Kathleen Edwards - Voyageur Ολοκληρωμένη δουλειά. Αυτό
μου ερχόταν πάντα στο μυαλό. Αρχή μέση τέλος , χωρίς να είναι consept. Καλοδουλεμενα
όλα, χωρίς να σε δυσκολεύει ούτε στιγμή. Δεν ακούμε μουσική σαν εναλλακτική στο
αυτομαστιγωμα. Οχι εμείς! Τα μέτρια φωνητικά την ρίχνουν σε αυτή την θέση.
14.The 2 bears - Be Strong Αυτόν τον δίσκο ονομαζεις απλα «Απενοχοποιηση
Τωρα!». Χορεύοντας με τις αρκούδες. Αν θες να τον ανταλλάξεις με τον αντίστοιχο
των Hot Chip, λόγω συγγένειας, μην το κάνεις. Συγκρατήσου σου λέω!!!
13.Deftones - Koi No Yokan Δεν εχω να σου δικαιολογηθω. Αυτή
η μπάντα , που δεν παίζει τα πάντα, έχει χρυσο λαρυγγι, χρυσες μπασογραμμες και
χρυσα κουταλια με τόση δόξα. Τουλάχιστον το αξίζουν.
12.Alt-j - An Awesome Wave Αγαπημενε μου κατοικίδιε
Hipsterά. Σου γραφω για να σου πω πως τουλαχιστον σε αυτή την περίπτωση δεν
διαφωνούμε. Απόλυτα δικαιολογημενος ο ενθουσιασμός σου που θα κρατησει όσο και
η σεζόν του 666 Park Avenue!
11.The xx - Coexist Ορίζοντας σχεδόν ένα νέο ήχο, οφείλεις
να πας παραπέρα άμεσα; Όχι. Αυτοί όμως το έκαναν και να γιατι είναι σε αυτή την
θέση. Γιατι έτσι σας αρέσει!
10.Jessie Ware - Devotion Συγκρινέ την με την Sade. Είναι
κοπλιμάν αμπσολιμάν! Χωρίς την έκταση που θα σε καθηλωνε, χωρίς την ένταση που
θα σε ξεσηκωνε, ο δίσκος αυτός κατορθώνει να ακούγεται ολόκληρος χωρίς ούτε ένα
χασμουρητό!
09.The Cult - Choice of Weapon Η «Ινδιάνικη καρδιά» τους ο
λέει ακόμα, που λέμε και στο χωριό μου ένας δημογέροντας ονόματι ο «Καθιστός
BloggerοΒούβαλος»!
08.Ihsahn - Eremita Εδώ πια μιλάμε για άλλα επίπεδα. Η βάση
ήταν metal και θα παραμείνει για το Insahn των Emperor, αλλά στον τέταρτο
προσωπικό του δίσκο περνάει από χίλια μύρια μουσικά κύματα. Ξέρω ότι οι
περισσότεροι δεν θα μπείτε καν στον κόπο λόγω μουσικής δυσπεψίας των μη
μυημένων στο είδος και δεν θα σας κατηγορήσω μιάς και αν δεν είσαι φαν, το
σφυροκόπημα και τα ουρλιαχτα από τον ταφο είναι όσο να πεις... σκιαχτηκά. Εδώ
όμως τα επίπεδα είναι απίστευτα πολλα. Τζαζ, πνευστά, μελωδικά φωνητικά,
στιγμές λάτιν, κρουστά για σεμινάριο και μια avant αίσθηση που δεν θα σε αφήσει
για πολύ ώρα μετά την ακρόαση.
07.Twin Shadow - Confess Δυστυχώς ή ευτυχώς, το τι είναι
καλό και κακο μπορεί να είναι αντικειμενικό. Το τι είναι καλό και τι καλύτερο
όμως; Έτσι και αυτή η λίστα βρίθει επιλογών που σαφώς δεν έχουν ιδιαίτερη
καλλιτεχνική αξία αντικειμενικα αλλά εμένα μου χτυπησαν μια χορδη. Την Μι, την
πάνω , συγκεκριμένα. Δώσε μου λοιπόν νοσταλγία Smithίλα και Cureίλα και την
ψυχή μου πάρε.
06.Anberlin - Vital Το να είσαι γκρούπ χριστιανικού ρόκ
είναι καπως... κάπως τελοσπάντων. Για αυτό καλά κάνεις και μας αποδεικνύεις ότι
feel good, bigger than life, τεχνικό hard rock (καθόλου παλιακό), μπορείς να
βρείς στα πιο απρόσμενα στέκια. Τις εκκλησίες. Σε σας μιλάω Anberlin.
Ευχαριστούμε.
05.Mark
Lenegan - Blues funeral Δάσκαλε; Χρειάζεται να σε συστηνω και να εξηγησω γιατι είσαι τοσο ψηλά;
Να σαι καλά που υπάρχείς και ευφραίνεται η καρδίαν μας. Να ζήσεις σαν τα ψηλά τα
κυπαρισσια και όχι σαν τα ψηλά τα «Δέντρα Που Ουρλιάζουν»...
04.Blood
Red Shoes - In Time To Voices Η παραμόρφωση αντεπιτειθεται! Δώστε μου και μένα μια Gibson να τα
κανω γης μαδιαμ! Αλτερνατίβα γκραντζοαναθρεμενη και άγιος ο θεός!!!
03.Santigold
- Master of my Make Believe Προσκυνηστε το είδωλο! Δεν μπορεί να συμβαίνει
αυτό που ακούς εδώ. Θα μπορούσα να εκθειάσω την παραγωγή όπως συνήθως αλλά εδώ
οι καταβολές με τρελαίνουν και βγαίνουν πάντα από τις πιο υπογειες διαδρομές γα
να μας πνίξουν. Ναι! I am a sucker for The Smiths!
02.Shearwater-Animal Joy Θέλω να μου εξηγήσεις πως να
ξεπεράσω αυτά τα φωνητικά. Θελω επίσης να του κλέψω το λαρυγγι. Τέλος θέλω α
καταλάβεις ότι αφού αποθέωσες τους Editors, είναι απλά γελοιότητα να μην ακούς
άπαξ εβδομαδιαίως το Animal Joy!
01.Alabama Shakes - Boys & Girls
Είμαστε στην κορυφή
γιατί αυτός ο δίσκος έχει τόσο συναίσθημα που ακόμα και στα 60kbps να ήταν θα
τον αγαπούσαμε. Το τρανταχτό παραδειγμα και το επιχείρημα όσων λέμε τόσο καιρό.
Η τέχνη είναι να μην σου πατήσει τον κάλο. Έτσι και στον πάτησε έχει περάσει
στην αιωνιότητα. Και ας είναι μόνο δυό στιχάκια, δυο ακόρντα, δυό πινελιές σε
ένα λαδόπανο, ενα πλάνο, ένα κλίκ της μηχανής.
