Μου αρέσουν οι Cyanna, έτσι παιδικά, αντιμουσικά κι αντιδημοσιογραφικά. Τους θεωρώ καλό συγκρότημα, συγκροτημένο συγκρότημα. Κι ετυμολογικά να το πάρεις δηλαδή, με απασχολούν. Και μπορεί να δηλώνω sucker για σπουδαίες παραγωγές τύπου “End is near” (No 11 μου στη λίστα μου με τα καλύτερα album του 2010) και να σκαλώνω όταν ο ήχος είναι παραπάνω από τη μουσική, σκαλώνω εξίσου όμως και με μια καλή μελωδία (χωρίς να αδικώ το παρελθόν, θα καταλάβεις). Κι εδώ υπάρχει μπόλικη.
Τα τραγούδια είναι λειτουργικά στημένα. Υπάρχει κουπλέ που περιμένεις να σε οδηγήσει κάπου. Υπάρχει ρεφρέν που το ψιθυρίζεις, γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Υπάρχουν λόγια καρδιάς, ιστορίες μέσα τους και διάθεση για μουσικότητα. Στην ουσία είναι σαν να ακούς τα αγαπημένα σου και πιο σκοτεινά κομμάτια των τριών προηγούμενων δίσκων του group, πλήρως αποτοξινωμένα από την ταμπέλα του rock ή του industrial rock ή του post-punk και όλων των άλλων. Ε, αυτό είναι που με φτιάχνει τρελά εδώ, η αποτοξίνωση στον ήχο τους, έστω κι αν είναι ‘διάλειμμα’ το θέμα.
Αδέρφια, ξηγιέστε. Κι εγώ την αποδέχομαι μετά χαράς την ξήγα σας. Αναμονή για τις βρωμιές τώρα, ναι; Ναι.
p.s. 1: Προετοιμάζοντας το έδαφος για τον επόμενο δίσκο (με βρωμιές ξανά, για να μην ξεχνιόμαστε), το “The Undressed EP” κυκλοφορεί σε βινύλιο και μπορείς να το τσεπώσεις από το 6 D.O.G.S. στις 15 Μαρτίου στην παρουσίασή του. Και δεν δαγκώνει στα ευρώ, μην το σκεφτείς, πιο ακριβά θα σου ερχόταν σκέτη η μπύρα.
p.s. 2: Σκοτώστε με τώρα, αλλά το intro της κιθάρας στο “To love forever” (το καλύτερο track, σαφώς) μου φέρνει στο νου το “Everything burns” που έγραψε ο Ben Moody για την Anastacia πριν μερικά χρόνια. Καμία σχέση το κομμάτι, για το intro μιλάω μόνο, μην παρεξηγηθώ.
Σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/CyannaMercury
Official page: http://www.cyanna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου