Jens Lekman – An Argument With Myself (EP)

Ο Jens Lekman είναι σαν επανάληψη των Απαράδεκτων, καταμεσήμερο της πιο βαρετής και αβάσταχτης μέρας του καλοκαιριού – θες να τον ακούς, μέχρι να σε κάνει να αισιοδοξείς και να δεις τη μέρα σου με άλλο μάτι. Ο Jens παίρνει τις ιστορίες που μπλέκει με μαεστρία μέσα στους στίχους, γρατζουνάει το γιουκαλίλι του και συνθέτει τραγούδια που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά. Κι αυτή τη φορά δεν ξεφεύγει καθόλου από τη συνταγή.

Το “Night Falls Over Kortedala” του 2007 ήταν μάλλον ο αγαπημένος δίσκος μου για τη χρονιά εκείνη και νομίζω πως πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μου. Τα πέντε κομμάτια του “An Argument With Myself” επαληθεύουν τα προλεγόμενα, καθώς ενορχηστρώσεις και ιδέες τύπου “New directions” και “So, this guy at my office” είναι καταδικασμένες να κουβαλήσουν την ταμπέλα της καλής και γουστόζικης pop.

Ο λόγος που αγαπώ τον Jens Lekman είναι γιατί καταφέρνει πάντα να μου φέρνει το χαμόγελο στα χείλη, τη στιγμή που όλοι οι μίζεροι της μουσικής τα κάνουν στάχτη και μπούρμπερη με τα δράματά τους (συγνώμη, αγαπημένη μου Adele). Κι αυτή τη φορά λοιπόν φτιάχνει ένα θέλω-να-ξομολογηθώ-δισκάκι, EP πιο συγκεκριμένα, καθώς εξιστορεί μελωδίες που σου παίρνουν τα μαλλιά και τα μυαλά με τις ματζόρε αρμονίες τους, την εφηβική του φωνή και μια διάθεση να παιχνιδίσει με τις ορμόνες σου κατά τη διάρκεια του πιο ευτυχισμένου πρωινού που έχεις ζήσει ή ονειρευτεί. Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο.