Αυτό που σου συμβαίνει όταν δεν μπορείς διώξεις τη σκέψη σου από έναν άνθρωπο ίσως να ονομάζεται έρωτας. Όταν πάλι δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του, λέγεται Etten.
Προσπαθώντας να δώσει δικό της στίγμα η Ελένη Τζαβαρα, πήρε τον χρόνο της και μετά την αποχώρηση από τους Film, άρχισε να δίνει δείγματα γραφής αργά αλλά σταθερά. Στο myspace κοινό project με τον Μιχάλη Δέλτα, φωνή στο «The Hunt» του Chris Nemmo, φωνή στο «Redrosy» της Λένας Πλάτωνος και κάπου εκεί στις αρχές Νοεμβρίου του ‘09 κυκλοφορεί το “I know you ‘re behind me but i m not scared”. Τα χέρια στην παραγωγή βάζουν οι Coti K. και Μ.Δελτα. Παρόλο που σου μοιάζει σαν ηλεκτρονική καταιγίδα, έχουν χρησιμοποιηθεί τα πλέον απλά και βασικά wav στα kicks, percs και snares. Έτσι δυναμώνουν οι συνθέσεις. Οι απόλυτα ερμηνευτικές στιγμές της Etten και τα βίαια ξεσπάσματα. Θεατρική σαφέστατα. Ίσως και υπέρ του δεόντως. Το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη ομοιογένεια που μας έκανε να αγαπήσουμε το άλμπουμ –ήθελε τον χρόνο του είναι η αλήθεια-και να περιμένουμε μια ζωντανή της εμφάνιση.
Έτσι φτάνουμε στο χθες. Βράδυ και χθες. Σταυρός του Νότου. Δυστυχώς δεν είχα φωτογραφική μαζί. Ήταν ντυμένη όπως της πρέπει. Extravaganza. Έκανε ένα πρόγραμμα που δεν ήθελα να τελειώσει. Ήμασταν λίγοι. Χορεύαμε στατικά. Ίσως και να την απογοητεύσαμε Αλλά το χειροκρότημα ήταν ζεστό και αληθινό. Δείτε την όπου μπορείτε.
Ένα δεμένο σύνολο. Μια κιθάρα (Νίκος Μαρδακης), μια e-drums (Βαγγέλης Μουσηκας), ένα synth και ένα Macbook (Μαριλενα Ορφανού από Berlin Brides).
Αγαπημένη στιγμή (και του δίσκου και της εμφάνισης) “Car Race” δια χειρός Δέλτα.
Καλύτερη στιγμή, όμως, (πάλι και του δίσκου και της εμφάνισης) το “Bubble Factory”.
Γλυκιά και αστεία στιγμή (μόνο της εμφάνισης) η βροχή που έσταζα από την οροφή πάνω στην σκηνή και λίγα χιλιοστά από την θέση της Τζαβαρα. Γούρι! Γούρι!!
http://www.myspace.com/elenitzavara
το live ξεκίνησε ο Tasman με τον οποίο όμως θα ασχοληθούμε άλλη φόρα
Έτσι φτάνουμε στο χθες. Βράδυ και χθες. Σταυρός του Νότου. Δυστυχώς δεν είχα φωτογραφική μαζί. Ήταν ντυμένη όπως της πρέπει. Extravaganza. Έκανε ένα πρόγραμμα που δεν ήθελα να τελειώσει. Ήμασταν λίγοι. Χορεύαμε στατικά. Ίσως και να την απογοητεύσαμε Αλλά το χειροκρότημα ήταν ζεστό και αληθινό. Δείτε την όπου μπορείτε.
Ένα δεμένο σύνολο. Μια κιθάρα (Νίκος Μαρδακης), μια e-drums (Βαγγέλης Μουσηκας), ένα synth και ένα Macbook (Μαριλενα Ορφανού από Berlin Brides).
Αγαπημένη στιγμή (και του δίσκου και της εμφάνισης) “Car Race” δια χειρός Δέλτα.
Καλύτερη στιγμή, όμως, (πάλι και του δίσκου και της εμφάνισης) το “Bubble Factory”.
Γλυκιά και αστεία στιγμή (μόνο της εμφάνισης) η βροχή που έσταζα από την οροφή πάνω στην σκηνή και λίγα χιλιοστά από την θέση της Τζαβαρα. Γούρι! Γούρι!!
http://www.myspace.com/elenitzavara
το live ξεκίνησε ο Tasman με τον οποίο όμως θα ασχοληθούμε άλλη φόρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου