Δεν πάνε πολλά χρόνια (7 συγκεκριμένα) από τότε που η Miss Dynamite κέρδισε το Mercury Prize και έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς και καμπόσες που έσπευσαν να θάψουν τη βρετανική urban σκηνή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, την επόμενη χρονιά οι indie, rock, electro, brit-pop, folk, jazz, blues και λοιποί κύκλοι δάγκωσαν για τα καλά το υποτιθέμενο μπουκοτάζ εναντίον τους, μιας και ο πολύς πλέον Dizzee Rascal κατάφερε να κάνει το hip-hop τέχνη και στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο έτριξε τα δόντια στην αμερικάνικη, μαύρη, μουσική βιομηχανία. Που θέλω να καταλήξω; Μα, στο γεγονός ότι το Mercury Prize επιστρέφει εκεί που κανείς (για άλλη μια φορά) δεν το περίμενε. Τη διάδοχο της Dynamite, τη γυναίκα που συνδυάζει το προφίλ μιας σκληροπυρηνικής ράπερ (μη βλέπεις Lil Kim) με τη λυρικότητα και τα soulful grooves της Lauryn Hill. Η Speech DeBelle μετράει μόλις 5.600 πωλήσεις με το “Speech Therapy” και είναι η πρώτη φορά που μια τόσο σημαντική διάκριση δεν τοποθετεί στην ελίτ του είδους έναν καλλιτέχνη (εμπορικά μιλώντας). Την παραγωγή του δίσκου έχει επιμεληθεί ο πολύς Wayne Lotek, μάστορας της βρετανικής, urban σκηνής και στενός συνεργάτης του Roots Manuva (ψάξτε τον λίγο). Τι είναι αυτό που κλέβει την παράσταση στην πενηντάλεπτη ακρόαση; Οι έξυπνες ρίμες και η συνέπεια στον ήχο (μπασογραμμές, τύμπανα, πνευστά και όσα μπορούν να αναδείξουν μια ομοιοπαθή ηχογράφηση). Δεν λέω ότι θα τρελαθείς, μην είσαι έτσι. Ίσως και να σε κουράσει. Αλλά αυτό θα γίνει έτσι κι αλλιώς αν δεν είσαι φαν του είδους. Άνοιξε τα αυτιά σου λοιπόν και ξεκινά τη λογοθεραπεία.
κατεβασε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου