Αν και ηχογραφημένο το 2006, κάτι που σημαίνει ότι είναι προγενέστερο του καλού πλην βαρετού “Anywhere I Lay My Head” (Scarlett) αλλά και του “Back And Fourth” (Pete), το πολυαναμενόμενο “Break Up” αναζητά μια θέση στο πάνθεο των σημαντικών και εναλλακτικών, δισκογραφικών συνεργασιών. Το θέμα δεν είναι αν θα τα καταφέρει, αλλά αν έχει τις προδιαγραφές. Ο Pete Yorn εμπνεύστηκε την ιδέα για δύο ανθρώπους που τραγουδούν μαζί για τη σχέση τους από την διαχρονική σύμπραξη των Serge Gainsbourg και Brigitte Bardot πίσω στο 1967 και 1968. Η μούσα του δεν θα μπορούσε λοιπόν να είναι άλλη από την πολυτάλαντη τελικά Scarlett, η οποία αποδεικνύεται έξυπνη, αν όχι ερμηνευτικά δεινή. Η ορθοφωνία και οι ψηλές νότες δεν είναι το ατού της, από την άλλη όμως διαθέτει έναν αισθησιασμό στη φωνή της, που θα ζήλευε μέχρι και η κατιούσα καριέρα της λειψής πλην τίμιας πλέον Amy Winehouse. Και αν συνυπολογίσει κανείς ότι όλα τα φωνητικά της τα ηχογράφησε μέσα σε δύο απογεύματα, γιατί να προβούμε σε (επι)κρίσεις; Η γενική αίσθηση του δίσκου είναι τόσο feel-good που ξεχνάς για λίγο τους δημιουργούς του και επικεντρώνεσαι στο να περάσεις καλά και να χαλαρώσεις. Η indie pop-rock στα καλύτερά της; Ασφαλώς και όχι. Αλλά γιατί θα πρέπει να έχει ως έτσι για να είναι καλή η μουσική ενός δίσκου; Άκου τα “Relator”, “Blackie’s Dead” και “Someday”. Και για να μη ξεχάσω: Scarlett – Θεά!
DOWN LOADZ εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου