Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Solange - A Seat At The Table

It takes years of hard work in order to become an artist. But it only takes a bunch of days to create a milestone. And if you think about it, it always happens when least expected. Think about Adele's 21, Lauryn's The Miseducation of and Alanis' Jagged Little Pill. Zero anticipation. Nobody really cared, until the day of their release.

A Seat At The Table is Solange's third album. Few people listened to the debut. Some more people noticed the second one. And then, there were none. Four years later, she recorded the addictive True EP and she instantly became a hipster. And now, another four years later, she releases one of the most consistent and remarkable albums of 2016. Is this a Lemonade coincidence or a personal statement?

Solange is a smart girl. While her sister runs the world, she has decided to be something completely different: an anti-star. Solange is a real person. You can find her in New Orleans with her husband, creating music, drinking old-fashioned cocktails, biking and collecting vintage dresses. She doesn't care about attention, world tours, Instagram records or winning a Grammy. Well, we can check this off the list, even if it's too early for next year's nominations.

ASATT is a smooth and mature celebration of being a black woman. Though I can't stop thinking about the obvious similarities with Erykah's Baduizm or even Jill's Words and Sounds, Solange takes her version of feminism a step further. She derives her inspiration from her family, her hometown, her own marriage, her sister, her personal experience. But don't ever think this collection of songs is about girl power. It's about black women being devalued, black women being great artists, black women being future American Presidents. Her vision is moving and emotional, but never arrogant or cocky.

Her first two videos, Don't Touch My Hair and Cranes In The Sky, made an instant impact the day they were released. With flawless, minimal production (God bless Raphael Saadiq), solid songwriting, vital brass sections, velvet vocals and impressive whistle notes, Solange certainly redefines the soul/r'n'b genre with a unique sound. She also did it with True, but this time is stronger, more efficient and sophisticated.

Her Lil Wayne collaboration, Mad, is one of the album's highlights. Don't Wish Me Well creates an aggressive, but also sexy momentum. Weary delivers urban wisdom: "Be leery 'bout your place in the world/You're feeling like you're chasing the world/You're leaving not a trace in the world/But you're facing the world". And so on.

You cannot skip tracks or interludes, while listening to ASATT. This album demonstrates such an ethereal beauty that makes it so difficult not to be part of its magic. Even though Solange controls every minute of the hearing, A Seat At The Table is somehow self-existent. It feels like it had already been recorded somewhere in the universe and it patiently waited for the right woman to sing it away.

AnArtCalled... 9.5/10

Αντί απολογισμού…

Η αλήθεια είναι πως ασχοληθήκαμε με την μουσική έως και αποκλειστικά την χρονιά που πέρασε. Το πιθανότερο είναι να κάνουμε το ίδιο και την επόμενη με την περισσή πάντα, ασυνέπεια που μας διακρίνει. Δηλαδή όποτε μας κάτσει κάτι υπέροχο η απαίσιο –την ίδια ένταση συναισθημάτων προκαλούν άλλωστε. Έχουμε αφήσει ολίγον στην άκρη τα υπόλοιπα. Αν δεις την αρχή του μπλογκ, αφορούσε και φιλμς και εκθέσεις και φεστιβάλ. Αλλά ακόμα και ένα απλό μπλογκ θέλει την αφοσίωση και τον χρόνο του…την φροντίδα του εν τέλει.

Εύχομαι απλά αυτό τον χρόνο να είναι όλα πιο ήρεμα και εμείς να κάνουμε αυτό που αγαπάμε συχνότερα και εντιμότερα.

attention...

Oι ιδιοκτήτες/διαχειριστές του blog (pharmartistic, Nikolas) δεν φέρουν ουδεμία ευθύνη για τα περιεχόμενα οποιασδήποτε εκ των εξωτερικών συνδέσεων (links) που εμφανίζονται σε οποιοδήποτε μέρος του blog.

Επιπλέον ο ιδιοκτήτης/διαχειριστής του παρόντος blog δεν φέρει ουδεμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχόλιων (comments) που αναρτούν οι επισκέπτες του blog (είτε ανώνυμα είτε ψευδώνυμα είτε επώνυμα) στα posts (αναρτήσεις) του blog. Παρ' όλα αυτά, ο ιδιοκτήτης / διαχειριστής του παρόντος blog διατηρεί πάντα το δικαίωμα να διαγράψει κατά την δική του κρίση και χωρίς προειδοποίηση ή/και αιτιολόγηση ή άλλου είδους πρότερη ή ύστερη ενημέρωση οποιοδήποτε σχόλιο επισκέπτη οποιαδήποτε στιγμή.

Όλες οι ηχογραφήσεις σε μορφή αρχείων ήχου mp3 ή άλλων format που εμφανίζονται κατά καιρούς για download στο παρόν blog προσφέρονται για περιορισμένο διάστημα και αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς / πληροφοριακούς σκοπούς.

Τα πνευματικά δικαιώματα αυτών των ηχογραφήσεων ανήκουν σε κάθε περίπτωση στους εκάστοτε καλλιτέχνες ή/και τις αντιστοιχες εταιρείες ή/και τους αντιπροσώπους αυτών.

Εαν είστε κάτοχος ή αντιπρόσωπος του κατόχου των πνευματικών δικαιώματων κάποιας εκ των ηχογραφήσεων και επιθυμείτε την απομάκρυνση της από το blog ειδοποιήστε μας και θα αφαιρεθεί άμεσα.

All mp3 files are hosted here for a limited amount of time and only for informational purposes. Please support the artists & bands, especially those on independent labels. If you own the rights of any recording appearing on this blog and want it removed, please let us know via e-mail and we will remove it immediately.