Ακριβώς ένα μήνα μετά από το vol.2, και ακούγοντας στο repeat τους, σχεδόν vintage, Trailer Trash Tracys, είπαμε πως είναι καιρός για άλλη μια σειρά κομμάτιών και ονομάτων που θα ακούμε, λίγο πριν μας κατεδαφίσουν... Νέες κυκλοφορίες, άλμπουμ που πρέπει να ακούσεις, έτσι για να μην σε πάρει απο κάτω ή ακόμα και αν θές να σε πάρει βρε αδερφέ... μπορεί να το τραβάει ο οργανισμός σου, που ξέρω 'γω... Μέχρι να κλείσουν όλα τα τιούμπς, όλα τα μπιτιτζάνκι και όλα τα άιζοχάντ...
"Ester" LP, Trailer Trash Tracys
"Blues Funeral" LP, Mark Lenegan // αξεπέραστος!
"Tramp" LP, Sharon Van Etten //γιατί στην παραγωγή είναι ο Ντέσνερ των National
"No One Can Ever Know" LP, The Twilight Sad // γιατί αν και έχουν βάλει πολύ μπλιπλίκι ηλεκτρονικό, πάντα αυτή η βαριά σκωτσέζικη προφορά θα μας στέλνει αδιάβαστους
"Le Voyage dans la Lune" LP, Air
"A Different Kind of Truth" LP, Van Halen //τι γιατί; είναι οι VAN HALEN!!!
"Be Strong" LP, The 2 Bears //γιατί οι Hot Chip δεν προβλέπεται να κάνουν σύντομα τόσο ευχάριστο δίσκο
"Have Some Faith in Magic" LP, Errors //μεσμεράιζντ!
Βγήκε ολάκερη η δουλειά της Lana Del Rey και ο κόσμος άλλη δουλειά δεν είχε από το να πέσει να τη φάει. Αλλά ας δούμε το ιστορικό της πρώτα:
• Πρώτα, τη σήκωσε στα ουράνια και έκανε το “Video Games” No 1 single για το 2011 σε πολλές έγκυρες ιστοσελίδες.
• Έπειτα, μίλησε για το next best thing στη μουσική βιομηχανία και την αποκάλεσε “Gangsta Nancy Sinatra”, ενώ οι πιο παρορμητικοί είπαν ότι βρήκαν στη μουσική της τη διάδοχο της Adele (Ερώτηση: πότε πρόλαβε να παλιώσει η Adele, για να έχει και διάδοχο; Get a life, really).
• Λίγο πριν την κυκλοφορία του album της, βγήκε το big budget video για το “Born To Die” και όλοι όσοι την υποστήριζαν, είπαν ότι έγινε mainstream.
• Ξάφνου, εμφανίζεται στο Saturday Night Live κι επειδή δεν έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε (ομολογουμένως), τα σχόλια μίσους και μένους (στην κυριολεξία) έπεσαν βροχή, λες και χρώσταγε σε κανέναν να είναι τέλεια και να μην φαλτσάρει πουθενά ως έμπειρη ερμηνεύτρια, που έχει δέκα δίσκους στο ενεργητικό της και τον αέρα μιας ντίβας. Hello???
• Τέλος, το “Born To Die” κυκλοφορεί βεβιασμένα λόγω της απαίτησης του κοινού, του ίδιου κοινού που την έθαβε, οι μουσικογραφιάδες τη θάβουν στην πλειοψηφία τους και στο Metacritic συγκεντρώνει μετά βίας 56% από όλα τα αγγλόφωνα έντυπα. Το σχόλιο που μου έμεινε περισσότερο; “Είναι σαν να προσποιείται οργασμό, μια ομάδα παθιάρικων τραγουδιών, χωρίς τη φωτιά να τα τελειώσει”.
Κι έρχομαι να γράψω κι εγώ με τη σειρά μου: Ρε σεις, βάλτε τα κεφάλια σας κάτω από τη βρύση να δροσιστείτε λίγο, γιατί μου φαίνεται ότι η πολλή εξειδίκευση κι ο πολύς επαγγελματισμός σας έχει δημιουργήσει κάλους και δεν μπορείτε να συνέλθετε.
Ο δίσκος είναι μια χαρά, έχει όμορφες μελωδίες, έχει στιλ, έχει μέσα χωμένη και κατασταλαγμένη την προσωπικότητα της Del Rey, μπορεί και ακούγεται πιο ευχάριστα από άλλες δουλειές που έχουν αποθεωθεί και μαζεύουν πόντους για τα καλύτερα της χρονιάς κάθε φορά, έχει καλοδουλεμένα vocals, ενώ η παραγωγή μπορεί να κουράζει κάποιες στιγμές λόγω δράματος και στιχουργικής γραμμής, αλλά αποζημιώνει με το συναίσθημα της φωνής της.
Κανείς δεν είπε ότι το “Born To Die” έπρεπε να κυκλοφορήσει τόσο βιαστικά λόγω του hype που της έχτισαν ή ότι πρόκειται για έναν δίσκο που είναι ακριβώς αυτό που μπορεί να κάνει η Lana καθ’ ολοκληρία. Αλλά δεν μπορείς να αποκαλείς μια δουλειά ανοργασμική, όταν ακούς μέσα κομμάτια όπως τα “Video Games”, “Radio”, “Summertime sadness” και “Million dollar man”. Sorry κιόλας.
Η αλήθεια είναι πως ασχοληθήκαμε με την μουσική έως και αποκλειστικά την χρονιά που πέρασε. Το πιθανότερο είναι να κάνουμε το ίδιο και την επόμενη με την περισσή πάντα, ασυνέπειαπου μας διακρίνει. Δηλαδή όποτε μας κάτσει κάτι υπέροχο η απαίσιο –την ίδια ένταση συναισθημάτων προκαλούν άλλωστε. Έχουμε αφήσει ολίγον στην άκρη τα υπόλοιπα. Αν δεις την αρχή του μπλογκ, αφορούσε και φιλμς και εκθέσεις και φεστιβάλ. Αλλά ακόμα και ένα απλό μπλογκ θέλει την αφοσίωση και τον χρόνο του…την φροντίδα του εν τέλει.
Εύχομαι απλά αυτό τον χρόνο να είναι όλα πιο ήρεμα και εμείς να κάνουμε αυτό που αγαπάμε συχνότερα και εντιμότερα.
attention...
Oι ιδιοκτήτες/διαχειριστές του blog (pharmartistic, Nikolas) δεν φέρουν ουδεμία ευθύνη για τα περιεχόμενα οποιασδήποτε εκ των εξωτερικών συνδέσεων (links) που εμφανίζονται σε οποιοδήποτε μέρος του blog.
Επιπλέον ο ιδιοκτήτης/διαχειριστής του παρόντος blog δεν φέρει ουδεμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχόλιων (comments) που αναρτούν οι επισκέπτες του blog (είτε ανώνυμα είτε ψευδώνυμα είτε επώνυμα) στα posts (αναρτήσεις) του blog. Παρ' όλα αυτά, ο ιδιοκτήτης / διαχειριστής του παρόντος blog διατηρεί πάντα το δικαίωμα να διαγράψει κατά την δική του κρίση και χωρίς προειδοποίηση ή/και αιτιολόγηση ή άλλου είδους πρότερη ή ύστερη ενημέρωση οποιοδήποτε σχόλιο επισκέπτη οποιαδήποτε στιγμή.
Όλες οι ηχογραφήσεις σε μορφή αρχείων ήχου mp3 ή άλλων format που εμφανίζονται κατά καιρούς για download στο παρόν blog προσφέρονται για περιορισμένο διάστημα και αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς / πληροφοριακούς σκοπούς.
Τα πνευματικά δικαιώματα αυτών των ηχογραφήσεων ανήκουν σε κάθε περίπτωση στους εκάστοτε καλλιτέχνες ή/και τις αντιστοιχες εταιρείες ή/και τους αντιπροσώπους αυτών.
Εαν είστε κάτοχος ή αντιπρόσωπος του κατόχου των πνευματικών δικαιώματων κάποιας εκ των ηχογραφήσεων και επιθυμείτε την απομάκρυνση της από το blog ειδοποιήστε μας και θα αφαιρεθεί άμεσα.
All mp3 files are hosted here for a limited amount of time and only for informational purposes. Please support the artists & bands, especially those on independent labels. If you own the rights of any recording appearing on this blog and want it removed, please let us know via e-mail and we will remove it immediately.
Ακριβώς ένα μήνα μετά από το vol.2, και ακούγοντας στο repeat τους, σχεδόν vintage, Trailer Trash Tracys, είπαμε πως είναι καιρός για άλλη μια σειρά κομμάτιών και ονομάτων που θα ακούμε, λίγο πριν μας κατεδαφίσουν...