Δεν με κρατάνε τα πόδια μου και τα μάτια μου κλείνουν, μα εσύ που σε λένε Kathleen Edwards, είσαι από τον Καναδά και μόλις κυκλοφόρησες τον 4ο σου δίσκο, έχεις την απαίτηση να σε ακούσω.Ε, λοιπόν σε άκουσα...
και το συμπέρασμα είναι ένα..
Όπως και να το κάνεις, οι κλασσικές σπουδές στην μουσική φαίνονται.
Το Voyageur είναι ένας δίσκος 10 καταπληκτικών και υπέρολοκληρωμένων(αν είναι δόκιμος ο όρος) συνθέσεων, που αν θές λές folk, αν θες λές folk rock, και αν θές την αποψή μου , δεν λές και τίποτα.
"For the record"(που λέει και το τελευταίο track) η κυρά -33ών- Kathleen, έχει χωρίσει μετά από πολυετή σχέση με συνεργάτη της και πέρασε μια στεναχώρια (Pink Champagne), αλλά σκέφτηκε μάλλον ελληνικά, δλδ "ο έρωτας με έρωτα περνάει" και ζευγάρωσε με τον Justin Vernon, πρωτοπαλίκαρο των Bon Iver.
Ε, αφού τον είχε, να μην τον εκμεταλλευτεί; Του λέει, "Κάτσε να κάνουμε την παραγωγή μαζί". Τι να κάνει και αυτός, έκατσε...
Αν αφήσουμε το χιουμοράκι, έχουμε να κάνουμε με υπέροχες ενορχηστρώσεις, σπαραχτικά backing vocals, ένα συναισθηματικό ρόλερκόστερ, από την μελαγχολία στην αισιοδοξία, και στίχους ουσιαστικούς. Τι με χαλάει; Μονάχα η φωνή της... Θα προτιμούσα να τα έδινε σε μια Sheryl Crow, μια Heather Nova, καποια άλλη τελοσπάντων.
Αν σου αρέσει... καθώς ακούς να σου έρχεται στο μυαλό η φράση "While my guitar gently weeps", ναι του Χάρισον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου