"Scream" Chris Cornell

Εμένα ο Timbaland με αρέσει. Τι να κάνω; Έχει ταλέντο στην παραγωγή και αγάπη για την Synth Pop της Ευρώπης.
Ο Cornell επίσης με αρέσει. Πως γίνεται να μην σου αρέσει αυτή η φωνή; Άσε που είμαι και συναισθηματικά δεμένος λόγω Soundgarden (αναμνήσεις…), Temple of the Dog (κλασσικοί πια), Audioslave (supergroup).
Τώρα αν μου αρέσει η συνεργασία αυτών των δυο; Κάτσε να ακούσω να σου πω.
Λοιπόν…
Μαζί σε λέει γράφανε. Η συνεργασία ξεκίνησε όταν ο Cornell ζήτησε από τον κύριο Timba να κάνει remix σε παλιό του υλικό. Τελικά τα βρήκανε, ταιριάξανε και κάνανε ολόκληρο δίσκο! Όταν ξεκινά το cd σκέφτεσαι «Φίλε μου Chris… το παραγαμησες!»
Στα 2 πρώτα tracks δεν κατάλαβα Χριστό γιατί είχα πάθει ένα μικρό εγκεφαλικό. Με την κακή έννοια. Στο τρίτο νόμιζα ότι άκουγα Michael Jackson και το πνευματικό του παιδί τον Ne-Yo! Αλλά πως μπορείς να είσαι σίγουρος μετά από ένα εγκεφαλικό; Άσχετο αλλά μέχρι και ο Timberlake συμμετέχει στο δίσκο. Μα παντού αυτό το παιδί; Σπίτι δεν έχει να κάτσει;
Προχωράμε και αρχίζω να συνηθίζω ή τα κομμάτια γίνονται καλύτερα. “Get Up” Καλό. Καλούτσικο. “Ground Zero” Το πόδι κουνιέται ρυθμικά. Αυτόνομα. Σεληνιάστηκα μάλλον. “Never Far Away” Αυτό τώρα γιατί μου αρέσει; Κανείς ποτέ δεν θα καταλάβει. Αν πάντως καταλάβει να μου το πει και μένα.
“Take Me Alive” Αυτό το κομμάτι χωρίς Timbaland θα ακουγόταν σαν Tea Party. Τώρα μάλλον Fergie μου θυμίζει! Τα χάπια μου. Ωραίο φινάλε πάντως. Κάνει και ωραίο πέρασμα στο “Long Gone” , όπου –τσουπ-, ραπαρει ο Timba! Αυτό μας έλειπε… Εντάξει το δέχομαι είναι άνω του μετρίου το κομμάτι. Για αυτό το λόγο άραγε στο εξώφυλλο ο Cornell σπάει μια κιθάρα; Εμ, βέβαια! Τα κιθαριστικα ριφ τα ψάχνεις με τα κιάλια στο background.
Ακούω το ομώνυμο “Scream”. Μου αρέσει και αυτό. Πάει , την πάτησα. Με τουμπάρανε!
“Enemy”. Αισίως έφτασα στο 10ο κομμάτι. Το στόμα που είχε στραβώσει από το αρχικό εγκεφαλικό, ήρθε στη θέση του γιατί κατάλαβα ότι ο Chris Cornell θέλει να γίνει η Madonna! Ναι, αυτό είναι. Έτσι όμως όπως τα κατάφερε, το πολύ πολύ να γίνει Keri Hilson ή χορεύτρια των Pussycat Dolls! Τι θα κάνω εγώ λοιπόν; Θα τον κρίνω ως τέτοιο! Μια χαρά το “Enemy” βρε!
Χωρίς πλάκα τώρα (πότε;), το “The Other Side Of Town” είναι ωραίο τραγούδι. To “Climbing Up The Walls” καλύτερο. Αλήθεια λέω. Τυχαιο βεβαια δεν το λες, αφου εδω το χερακι στην παραγωγη το εβαλε ο Ryan Tedder, frontman των One Republic και μαθητης του Timbaland. Κοίτα να δεις έκπληξη για το τέλος, ε;
Τι, δεν τελείωσε ακόμα;
Φτου σου ρε πούστη!
“Watch Out”= “Πρόσεχε”. Στην αρχή τα λένε αυτά φιλαράκι. Μη σκιαζόμαστε τζάμπα. Θα γινόταν άνετα single πάντως.
Hidden track το “Two Drinks Minimum” Blues άσχετο με όλα τα υπόλοιπα –λες και είπε να μας θυμίσει ο Cornell τι μπορεί να γράψει και να τραγουδήσει καλύτερα.
Τέλος λοιπόν για αυτό το άλμπουμ που ακολουθεί και ζηλεύει μπορώ να συμπληρώσω, την πετυχημένη συνταγή του “Loose” της Furtado και φυσικά θα κάνει επιτυχία. Το θέμα είναι όμως ότι ο Cornell δεν ήταν ποτέ η Furtado και δεν έχει ξεκινήσει με το “I’m Like a Bird” αλλά με ένα “Flower”

Αν σου αρέσει το φαινόμενο Timbaland και η βραχνή grunge χροιά του Cornell, κατέβασε το “Climbing Up The Walls” , που είναι και το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, έτσι για αρχή. Μετά, από ένα κάθε μέρα, σαν αντιβίωση! Η θεραπεία για να το συνηθίσεις θα κρατήσει 14 ημέρες. Όσα και τα tracks. Άντε , περαστικά μας. Άσε το “Part of Me” για το τέλος σε παρακαλώ. Δεν θα το αντέξεις διαφορετικά!!!